ردیف الف به صائب

از روز عشق کاتب پروانه ایم ما
قصه نویس شمع در افسانه ایم ما
خشتی که بود تاج سر خم به ما رسید
هدیه سپس به موزه ی میخانه ایم ما
بت ها سماع نرکس مست تو می کنند
با ساز کوک مطرب بتخانه ایم ما
بی مشعل و پلاس در این خطه ی بلا
شبها کنار مردم بی خانه ایم ما

در سر زمین بایر و بی آب روزگار
در انتظار و دربدر دانه ایم ما
مجنون نبود در وسط کوچه های شهر
قبل از ظهور اوست که دیوانه ایم ما