هلال ماه جهان را به جلوه غارت کرد
که هر که بود در آفاق دل زیارت کرد
ثواب میکده را عادلانه بخشیدند
به نا امیدی بیچارگان بشارت کرد
سبوی خالی مارا به صد خجالت دید
که ساقی از خم خود بر همه اشارت کرد
کسی نبود که مارا به قیمتی بخرد
امیر آمد و سود وزیان تجارت کرد
خراب ، خانه ی قلبم ز تیرگی شده بود
به ماه عید دوباره دلم عمارت کرد
مکن ملامتم از عمق ناتوانی ها
که پیر میکده مستورم از حقارت کرد
به شستشو نشدم پاک در تنزل عمر
مرا به خمره ی می غرق در طهارت کرد