چار دیوار جهان تربت آدم باشد
روی دوشم سر تابوت دو عالم باشد
هیچ کس نیست قسر از کف ما پر بزند
ترس پابند و گلو گیر رم و دم باشد
بی گناهی پدر توبه و استغفار است
در قیامت صف ارباب کرم کم باشد
رونمایی کند از چهره ی گل دست بخیل
رفع چشم نظرش دیده ی شبنم باشد
حاتم طایی از اموال دل اش بی خبر است
روز پیری کمرش از کرم اش خم باشد
کیست لذت نبرد از عسل و کندویش
مگر از طایفه ی حضرت ادهم باشد