اگر خواهی همیشه از دل و جان با خدا بودن
ز خود بیرون شدن از مردم و دنیا جدا بودن
از اول سینه چاک روزهای عشق باید بود
چرا اینگونه زیر آب و سنگ آسیا بودن
مجرد شو قفا بنشین سکوت محض را مشکن
مخواه از این جماعت لحظه ای را مقتدا بودن
ستون آسمان کن دست های استجابت را
رها کن خویش را در هر طریقی از بلا بودن
حباب از خود نمایی در بدر بر روی امواج است
سبک شو بال شو در مسلک بی ادعا بودن
تجلی در سما ماه از سر شب تا سحر دارد
تو تا کی پشت ابر تیره گی ها و خطا بودن
سر رزق ترا هفت آسمان زیر بغل دارد
تو سر گردان به پیش این و آن در هر سرا بودن
ندارم هیچ اسمی و مسمایی در این گیتی
گرفتار دلم گردیده ام نی در خطا بودن