دل ز دستم برد آن زلف ز خون رنگین تو
چلچراغ بخت من شد خوشه ی پروین تو
دوش ای پیر مغان با چهارده نور جلی
جای ناقوسم شنیدم سوره ی یاسین من
ای سر زنده انا المظلوم می گوید لبت
کیستی تو آفرینش دیده ی حق بین تو
مصحف عشق و وفایی دیر من شد رحل تو
تو بخوان قرآن و من هم میکنم تمکین تو
ما کجا و تو کجا واین ارادت از کجاست
با مسیحا بوده از جد تو و دیرین تو
النسا المحجبی دیدم به پای نیزه ات
البکاء اش بود بر داغ لب شیرین تو
تو دگر ای شه مسیحای منی پیشم بمان
السلام اسلام آوردم به توبر دین تو
می‌روی دارم وداعی با سرت تا روز وصل
این دلم مانده سر زلف به خون پر چین تو
*********