دل از من برد یار مهربان آهسته آهسته
قفایش میروم دامن کشان آهسته آهسته
شدم قامت کمان آتش بجان در شام هجرانش
فشاندم در پی اش اشک روان آهسته آهسته
بجای مجمر و اسفند بر گردسرش با جان
دلم را دود کردم آنزمان آهسته آهسته
برایش آیت الکرسی هماره خوانده ام آنشب
که باشد دل ستانم در امان آهسته آهسته
شدم چشم انتظارش از سفر جانانه ام آید
نشیند در برم سرو روان آهسته آهسته
به حرف آمد گل یاس حیاتم با طراوت گفت
که آید یوسف ،کنعانمان آهسته آهسته
نمی آیی چرا در خلوت چشمم قدم سایی
بیا در خدمتم آرام جان آهسته آهسته
شب وصل من و پایان هجرانم بسر آمد
بیا ای روح من جان جهان آهسته آهسته
*********