نیست هرگز در دو گیتی مثل آن و این غریب
هر دو می باشند تنها بی مدد چندین غریب
آبرو بخشش کریمی زین جهت شرمنده است
دست خالی رد نشد از دست شان مسکین غریب
دل که جای خود، از آن ناوک نگاه و غمزه اش
شانه بشکسته در آن زلف و خط مشکین غریب
ای منجم جستجو کن با تلسکوپ های عشق
گم شده در آسمان قلب من پروین غریب
وای ازین نامردمی فریاد ازین بی دولتی
از چه باشد هم خدا هم دین و هم آئین غریب
هر چه گفتم هر چه خواندم جمله نا مفهوم بود
واژه ها آرایه ها و سوژه ها تضمین غریب
نیست فرهادی فقط اسم اش بود در بیستون
ناله هایش کرده شیرین را چنان مسکین غریب
عشق در قاموس لیلی پرده پوشی کرده است
تا بکی مجنون بود آواره و غمگین غریب
لیلی و مجنون یکی بود و دو تا هرگز نبود
یک علی یک فاطمه بود و ولی از کین غریب
********؟؟*