عزت دارین را از حضرت یکتا طلب
پند را از کرده های مردم دنیا طلب
این جهان و آن جهان هر دو مکمل با همند
مزرعه آماده کن بذری بپاش عقبا طلب
جبر در قاموس افکارت بود صد جبرئيل
معصیت بگذار دیگر دامن تقوا طلب
درد سر در حین خوشبختی گريبان گیر توست
فکر امروزت مباش و شادی فردا طلب
شاهراه زندگی یک حرف دارد والسلام
دستگیری کن زر اندوزی مکن دلها طلب
هر چه را داداند راضی باش قسمت این بود
چانه کمتر زن طریق عشق و استغنا طلب
نوبهاری باغبانی گلستان داری بکف
با طراوت غنچه ها را وا کن و گلها طلب