بهار را بگذار و گل از خزان بر دار
ز تیر ناله در آمد زه از کمان بر دار
محیط عشق چه رنگین کمان شد از غضبت
شهاب ثاقب ازابروی آسمان بر دار
به استطاعت پیری قبول حج سخت است
تمتع از سر اندیشه ی جوان بر دار
در این معامله بی اختیار با رغبت
تو سود را بگذار و غم زیان بر دار
در این بساط زمانه لعاب شادی نیست
دل از معاش غم و غصه شادمان بر دار
کریم بودن این روزگار کار تونیست
بیا و دست کرم پیش این وآن بر دار
تولد دل دیوانه ات در این ماه است
که نیست گادو اگر بوسه‌ای ز جان بر دار