آبروی استغفار

ز دست شد دل و دین اش به سبحه و زنار

به صورت اش زده از کفر محض چنبره مار

به صدکرشمه ی بیجا عفیفه صیدش کرد

که داد  هستی خود را گذشت کار از کار

دو دست توبه بلند است عفو نازل شد

گناه پل زده در شاهراه استغفار

به غیر توبه چه کردی در این طلیعه ی عشق

به سجده پای تو افتاده است نه دوار

هزار عفو برای ممد تو آمد

خرید هر چه که بود آبروی استغفار

امید خیمه زده شش جهت به روی گناه

که بیم بسته کمر رفته آمده ایثار