بلبل نکرده است تقبل که بی غم است
در نغمه هاش سوز درون دو عالم است
در پای گل به صفحه ی گلزار بشنوی
در نغمه هاش سوز و غم و رنج و ماتم است
در تار تار حنجره اش صد مصیبت است
باشد درآمدش که همیشه محرم است
ای عندلیب ناله ی تحریر تو چه کرد
هفت آسمان تا کمرش تا جزا خم است
در پیش چشم مادر خود روز واقعه
در زیر تیغ مظهر اولاد آدم است
بلبل به روز ناله زند شب به خواب ناز
اما سه ساله ای است هماره به ماتم است