من از اول به انزوا رفتم
بر سر خوان هر بلا رفتم
بر سرم خورده پتک بی عقلی
که به بی راهه وخطا رفتم
دم ز شاه نجف علی زده ام
در کجا بودم و کجا رفتم
من که در خط عشق می بودم
مانده ام ناروا چرا رفتم
یک وجب من تکان نخورده ولی
فکر کردم که تا خدا رفتم
فکر عشقم غلط غلوط افتاد
وای و صد وای در جفا رفتم
کوس رسوائیم چرا زده اند
همه جا منکه بی صدا رفتم
به گرفته وجودم حق الناس
تا کجا دین بی ادا رفتم
چون که دور از موالیم شده ام
من به دنیای نا سزا رفتم
خواستم پاک از گنه گردم
اربعین بود و کربلا رفتم