دست نیاز همت ارباب حاجت است
پا پس مکش که خیر دو دنیا و نعمت است
قبل از طلب نمودن سائل شتاب کن
شبنم به روي گل عرق صد خجالت است
تاریخ انقضاء دل من بسر رسید
اتمام گشت ونوبت تکمیل منت است
شمع مزار نیم شبم آه مردم است
توفیق این دعا به عبارات محنت است
در سفره ی زمانه بجز درد و داغ نیست
شکر نیازمند همیشه کرامت است
زنجیر معصیت به دو پایم به بسته اند
دنیا وهر چه هست غروب ندامت است
در کنج این قفس پر و بالم شکسته اند
با بی پری پری بزنم وقت رحلت است
دل بستن به این همه اموال بهر چیست
روزی نخورده شکر برای چه نعمت است
در شهر خامشان که به غیر از گلایه نیست
آرایه هایشان همه ابهام و عبرت است