هر آنکه با توبود فوق آبرو دارد
هر آنکه بی تو شود مرگ آرزو دارد
وضوی عشق همین اشک داغ تو باشد
همیشه پاک بود هر که این وضو دارد
به روز واقعه با داغ بر جبین آیند
هر آنکه حیدری است طوق بر گلو دارد
هر آنکه محرم میخانه ی شما گردید
بدستش از کرم تو خم و سبو دارد
هر آنکه نام شما بر لبش مکرر هست
همیشه تا ابدالدهر رنگ وبو دارد
به عاشقی که همه عمر سوخته رویت کن
که زخم سینه اش از خون تو رفو دارد
هر آنکه دم ز شما ميزند ز اخلاصش
مرام و غیرت و مردی و خلق وخودارد
*********
وضوی عشق همین دست شستن از دنیاست
این مصرع منسوب به صائب میباشد