شب هفت

شب هفت امام عالمین است

همه هستی عزادار حسین است

به جسم ناتوان و جان بر لب

نماز‌نافله خوانند امشب

چه حالی عمه سادات دارد

کتک اینجا فقط خیرات دارد

رباب ختم علی اصغر گرفته

لالایی لایی لایی سر گرفته

پر ستو ها همه بی آب و دانه

بجای قوت خورده تازیانه

ز چشم کودکان  اختر میباره

شده ناسورگوش پاره پاره

نه بالی وای این پروانه دارد

نه دندان در دهان دردانه دارد

به دست وگردن طفلان طناب است

ز سیلی چهره‌هاشان باب باب است