من بنام خدا سلام کنم
روزو شب با وضو قیام کنم
فکر و ذکرم به خانواده ی اوست
همه مستی ی من ز باده ی اوست
پیر عشق من از ازل باشد
بخداوند بی بدل باشد
بند قنداقه اش پر جبریل
بنده ی در گهش چو میکائیل
شش شش ماهه اش بنای جهان
لب بی شیر او نوای جهان
ذکر تسبیح او هوالباقی است
همه ی کائنات را ساقی است
در ازل بر بلا بلی میگفت
یاعلی یاعلی علی میگفت
بر شهيدان بلند ترین پرچم
بر رسولان تبیینی مبهم
بود در گاهواره معراجش
گلوي پاره پاره معراجش
روز میلاد او چه غوغایی ست
هم پدر هم پسر تماشایی ست
در ولادت تبسمی شیرین
خنده ی در شهادتش تسکین
خنده با خنده فرق ها دارد
رمز ورازیست با خدا دارد