روي ناقه نشسته بسته دست
عمو عباس نظاره اش ميكرد
او ز چشمي كه تير كين خوردست
گريه بر گوش پاره اش ميكرد
🍃🍃
راه ميرفت ولي كتك ميخورد
شب و روز او عمو عمو ميگفت
پدرش محو كارهايش بود
غنچه بود گل شد و چنان بشكفت
🍃🍃
اشك سرخش به گونه ي نيليش
چند رنگي شد و جوانه زدند
هر كه از هر كجا رسيد ميزد
بيحساب است تازيانه زدند
🍃🍃
او مثال عروسكي شده بود
نه تحرك و نه كلامي داشت
با تن پر كبود و چهر سياه
هم قيامي و هم پيامي داشت
🍃🍃
پس چرا از سفر نمي آيد
حجت بن الحسن امام زمان
آيد او انتقام ما گيرد
تا قیامت از آن گروه خسان
🍃🍃