اسمی قشنگ تربه دلم آشنا نبود
جز نام نامی حسن مجتبا نبود
صد ها کریم مانده به یک نوع سخاوتش
همچون حسن نظیر وامیر سخا نبود
نام حسن به دست حسن زیر نسخه ام
امضا بغیر خمسه ی آل عبا نبود
گفتم سلام مادر اوهم علیک گفت
لبهای او که با جگر پاره وا نبود
امسال من پیاده به پای دلم شدم
جز شارع بقیع نجف وکربلا نبود
دیشب دلم کبوتر صحنش به ندبه شد
چیزی بجز غریبی وعشق و صفا نبود
پر میزدم بدور بقیع تا سحر گهان
جز وا حسن ز حضرت خیرالنسا نبود
لخت جگر به تشت وسرش در درون تشت
جز ناله در بساط دلش با خدا نبود
آمارکوچه پیش دو چشمش ورق خورد
ای وای و وای بدتر از اینها بلا نبود
بیرون غریب به خانه غریب در جهان غریب
افسوس بر کریم ستمها روا نبود