ما را برای عشق حسین آفریده اند
ما را زبهر روضه و اشکش خریده اند
بر روی سینه ها بنوشته اند یا حسین
گریه کنان همه به بهشتند با حسین
زنجیر زن عزای علی اکبریم ما
یک قرن ایلمان به شما نوکریم ما
ما روضه خوان مقتل داغ محبتیم
ما داغ دار لاله ی باغ محبتیم
کانون عشق سینه هر سینه زن بود
هم شور و سوز و ساز بر آن بی کفن بود
پیراهن سیاه قبای عزای ماست
جانم حسین حسین همیشه نوای ماست
کرببلائیه کرم عشقتان شدیم
ما هم کبوتر حرم عشقتان شدیم
ارباب ما که از همه ارباب ها سر است
عشقش حلالتان که ز هر چیز خوش تر است
ارباب کی کجا بدهکار ما شود
در وقت بی کسی به خدا یار ما شود
آن لحظه ای که جان زتن ما شود رها
آید برای دیدن ما با دوصد نوا
قربان آن سرش که جدا گشته از تنش
گوییم حسین حسین و دهیم جان به دامنش
ما سینه چاک و سوخته ی ماه محرمیم
تا روز حشر نشانه ی هر درد و ماتمیم