بی بضاعت ها چرا امید فردا می کشند
بر سر دوش قناعت بار دنیا می کشند
خود حسابان از حساب خویش فارغ کی شوند
روز محشر هم حساب از خویشتن وا می کشند
زحمت بی جاست صورت سرخ کردن پیش خلق
از چه شبنم را به روی برگ گلها می کشند
با دو رویی انضباط دوستی بر هم خورد
خط بطلان روی اسم خویش با پا می کشند
سوزنی تا چار گردون اوج پیدا کرده است
مردم نادان مسیحا بر چلیپا می کشند
دست یوسف را زلیخا برد بالا پیش عشق
یاوه گویان خجلت از روی زلیخا می کشند
خنده ی روز ندامت سیلی وارونه است
ارتکاب این ملامت را به عقبا می کشند
#خلیل_کاظمی