ردیف ت به کلیم

ما خواب مانده ایم و چنان کاروان گذشت
کوه غبار بر سر ریگ ر‌وان گذشت
صد جای پا به جاده ی وارونه نعل ماند
ازهر طرف بدون نشان بی نشان گذشت
دندان موریانه ی ما کرم خورده است
ضعف از چه بر عصای سلیمان چنان گذشت
تیشه به حسن جلوه ی شیرین به کوه ماند
فرهاد مرد ناله اش از آسمان گذشت
تندیس مار پشت فلک نقش بسته است
آسوده خاطر از چه کسی زین جهان گذشت
خاکستر ی که بعد حرارت بر آتش است
آمد نسیم و از ره هفت آسمان گذشت
الله اکبرش همه ی شهر را گرفت
قامت نبسته ایم حضور اذان گذشت