ردیف ه به بیدل

سر ناوک نگاهت به دلم بجا نشسته
چه شده کمان و تیرت به قد دو تا نشسته
نه بدیده کوه قافی نه پرنده ای ست پیدا
دل ماست آسمانت به کجا هما نشسته
به هوای تو پریدم به پرم زده عقابی
سر بام تو فتادم به دل بلا نشسته
به فرازبحرساقی به کف اش پیاله دارد
به میان کشتی می دل ناخدا نشسته
پر قوست بادبان و دکل اش به دست باد است
صمدش به آب دریا صنم اش به لا نشسته
همه ماهیان بحرش سر سجده می گذارند
دل بی سپاس دنیا ز چه بی وفا نشسته
من و وحدت وجودی منو کثرت خیالی
همه ذات اقدس او به دلم بجا نشسته