غزل ردیف( د) به حافظ

خوبان جفا بدیده ولیکن وفا کنند

دینی که مانده است به خدمت ادا کنند

تقدیر ما به مدرسه ی عاشقی چه بود

آنقدر در گزینش ما ابتلا کنند

سود وزیان عشق کشیدیم در ازل

با ما محاسبه چه در آن انتها کنند

پیر طریقت همه عالم علی بود

باید تمام خلق بر او اقتدا کنند

مردان روزگار ولایت مدارشان

والله التفات نه بر آن سه تا کنند

ترس از سر ولایت این قوم رخت بست

افتان و خیز خنده به موج بلا کنند

ایثارشان حکایت شان عشق شان یکیست

کاری که می کنند برای خدا کنند

دست اجابت ملک العشق را ببین

دینار را به زور به جیب گدا کنند

ما نیستیم دست و دهن پاک تا حضور

با ما بکو چه کار که ما را رها کنند

هرگز به کس ارادت بی جا نمیکنیم

کین طایفه دروغ ارادت چرا کنند

**********