هزار فاصله دارم من از جدایی ها
هنوز دست خودم نیست بی وفایی ها
من از اطاعت شیطان به خود گرفتارم
که میهمان خدایند همه خدایی ها
به دامنم نشکستم قدم ، غرورم بود
برفتم ونرسیدم بر آن هوایی ها
چو بود سوزن عیسا مرا به دل ، ماندم
هنوز چشم براهند مرا فدایی ها
ز پیر میکده دیشب شنیده ام میگفت
به دست ماست اساس گره گشایی ها
صنم به بتکده ی دل ، من از گنه دارم
صمد صمد بکشم روز بی نوایی ها
به روز واقعه بهر شفاعت از خلقی
علم به دوش خدایند کربلایی ها